Oplossingsgerichte therapie (Motiverende Gespreksvoering)

Oplossingsgerichte therapie is een vorm van hulpverlening die gericht is op het benutten van de sterke kanten en hulpbronnen van de cliënt. Samen met de hulpverlener onderzoekt de cliënt welke vaardigheden hij al in huis heeft om zijn problemen aan te pakken. Deze therapie is kortdurend en resultaatgericht. Deze werkwijze spreekt veel cliënten aan en het lijkt erop dat het een effectieve werkwijze is. Diverse overzichtsstudies laten positieve effecten van oplossingsgerichte therapie zien.

Deze therapie is een manier van werken die gericht is op het versterken van de autonomie van cliënten, waarbij de aandacht vooral uitgaat naar de oplossing in plaats van naar het probleem. De hulpverlener stimuleert een cliënt om zich een toekomst voor te stellen waarin het probleem is opgelost.

Het is niet altijd nodig om inzicht te hebben in het ontstaan van problemen om deze te kunnen oplossen. De nadruk van de behandeling ligt op het vinden van oplossingen, waarbij de cliënt als expert wordt gezien. Voor de hulpverlener is het referentiekader van de cliënt bepalend voor de manier waarop oplossingen worden vormgegeven. De hulpverlener neemt een houding van niet -weten aan zodat de expertrol van de cliënt tot uitdrukking komt. Een ander aspect van de houding van de hulpverlener is dat deze, figuurlijk gezien, achter de cliënt staat. Door oplossingsgerichte vragen te stellen kijkt hij over de schouder van de cliënt mee en nodigt hij de cliënt uit om zijn doel te bepalen en de mogelijke oplossingen zo breed mogelijk te verkennen. Over het algemeen duurt oplossingsgerichte therapie kort, hoewel het aantal sessies niet vaststaat.

Praktijken in Nederland die zich bezighouden met Oplossingsgerichte therapie: